زمانی اگر کسی در خانه می ماند، نه درآمدی کسب می کرد و نه چیزی یاد می گرفت. اما آن روزها گذشته و با پدیده ای به نام فناوری اطلاعات دیگر نیازی به انجام کارها به روش سنتی نیست. یکی از آن کارها درس خواندن است.
با ورود شیوه های نوین برقراری ارتباط تقریبا تمام کارهای روزمره که به نحوی با برقراری ارتباط همراه بود، یا تغییر شکل و ماهییت داده و یا راههای نوینی برای انجام آن ایجاد شده است. این شیوه های نوین مزایای بسیار زیادی نسبت به شیوه های قدیمی دارد و همان طور که گفته شد درس خواندن یکی از زمینه های متحول شده در عصر فناوری اطلاعات است و دانشگاه های مجازی نیز یکی از آثار این عصر است.
دانشگاه مجازی
دانشگاه مجازی یکی از گونه های آموزش مجازی است که بر پایه آموزش های الکترونیکی ارائه می شود و در آن دروس دانشگاهی به عنوان محور تدریس منظور می گردد تا از مجموعه یک دوره تدریس منظور می گردد تا از مجموعه یک دوره تدریس نتایج مشابه یک دوره تدریس در دانشگاه سنتی حاصل شود. به عبارتی دانشگاه مجازی در شکل اولیه آن از نظر محتوا تفاوت چندانی با نوع سنتی ن ندارد. محتوای دروس و نحوه ارائه آنها نیز تنها با تغییر در رسانه بین استاد و شاگرد روبرو شده و باقی مطالب همان تدریس سنتی است و انواع ابتدایی این دانشگاه ها قسمتی از کار دانشگاه هایی را انجام می دهند که تا قبل از آن بصورت سنتی وجود داشته است و برای گسترش و تنوع در آموزش اقدام به تاسیس این رشته ها می کند.